گفتی من تصمیم دارم که به حسم اعتماد کنم تو زندگی چون هر وقت به خلافش عمل کردم ضرر کردم.
گفتی شما دیدی از من ندارید و صرفاً به تصویری من که خودتون ساختید علاقه‌مند شدید. حتی تو شبکه‌های اجتماعی هم بلاک کنید. باور کنید خیلی زود فراموش می‌کنید. ولی وقتی من مدام باشم تصویری که ساختید قدرت می‌گیره.
می‌دونی برای من فراموش کردن یک اتفاق نیست که با ندیدنت بیفته و از یادم بری. همان‌طور که خواستنت اتفاقی نبود.
این‌‌که بهت گفتم ازت خوشم میاد تیری تو تاریکی نبود که وقتی به هدف خورد سرخوش باشم و وقتی به خطا رفت خیالمم نباشه.
می‌دونی فرق هست میان اتفاق و انتخاب.
من انتخاب کردم که فراموشت نکنم. همان‌طور که انتخاب کرده بودم بهت علاقه‌مند باشم. من اصلا به فراموش کردنت فکر نمی‌کنم.
می‌خوام بدونی که برام تلخی‌ها و سختی‌های فراموش نکردنت و ماندن پای انتخابم، از فراموش کردنت و زجر نکشیدن لذت‌بخش تره.
می دونی من هیچ وقت نمی‌تونم انتخاب کنم که فراموشت کنم. از تو به من آسیبی نرسیده که بخوام لحظه‌های سیاه و تلخ زندگیم رو با فراموش کردنت از بین ببرم. تو بخشی از مهم‌ترین لحظه‌های زندگیم بودی. علاقه‌مند شدن به کسی که تا به حال تجربه نکرده بودم. دوست داشتن کسی که تا به حال نبوده.
چطور می‌تونم این حس خوب را نادیده بگیرم و فراموشت کنم.